Pekmezli Ceviz Helvası

Eskiden köylerde akşam oturmaları -elektrik, televizyon, internet gibi imkânların olmadığı dönemlerde- köy halkının en önemli sosyal etkinliğiydi. Her gün başka bir evde, camiden sonra, özellikle de yatsı namazının ardından, mekteplerde ve köy odalarında “Danışık Gecesi” adı verilen yemekli toplantılar yapılırdı. Herkes evinde ne varsa, ocağında ne pişiyorsa getirir, buna göre yemekler hazırlanırdı. Hem sohbet edilir hem de bu yemekler hep birlikte yenirdi. O dönemde köylere gelen ve konak denilen yatılı misafirler de bu sofralarda ağırlanırdı. O gün ve gecelerde her çeşit yemek yapılmasına rağmen tatlılara ayrı bir özen gösterilirdi. Eski zamanlarda Keles’te neredeyse her evde, ekmek gibi mutlaka ceviz bulunurdu. Bu nedenle cevizli tatlılar oldukça yaygındı. Bunlardan biri de Pekmezli Ceviz Helvası’ydı.
Cevizli helva tek bir yöntemle değil, farklı usullerle yapılırdı. Kara Helva’da, önce pekmezli şerbet hazırlanır, ayrı bir tencerede un rengi dönene kadar kavrulur ve sonunda şerbetle buluşturulurdu. Daha meşakkatli ve ustalık isteyen Çiğ Helva’da ise, pekmezli şerbet kaynarken içine çiğden un katılır, hızlıca çırpılarak kıvamlı bir doku elde edilirdi. Tepsinin altına çekilmiş ceviz serilir, üzerine yapılan helva konur, mısır koçanlarıyla bastırılıp düzeltilir ve son olarak üzerine de çekilmiş ceviz eklenirdi.
Şekerin hiç kullanılmadığı, tatlılığını tamamen doğal pekmezden alan bu helva, Keles’in Issızören köyünde bugüne kadar geleneksel yöntem korunarak yapılmaya devam etmektedir.
Ceviz helvasını çiğ yöntemle yaparken sürekli karıştırmak gerekmektedir. Ayrıca tencerenin dibine un konulduktan sonra bir miktar yağ konup hoplatma denilen teknikle helvayı tencerenin içerisinde hoplatmak gerekmektedir.